معرفی:
 با توجه به اینکه تولید میگوی پرورشی در کشور تایلند بیش از 500 هزار تن بوده و دومین کشور تولید کننده موفق میگوی دنیا می باشد تجربیات موفق این کشور می تواند بعنوان راهنمایی جهت پرورش دهندگان کشورمان مورد توجه قرار گیرد.
با توجه به شرایط بی ثبات اقتصادی دنیادرسال 2009 ، کشور تایلند تولید نهایی میگوی خود را از 500 هزار MT به 400 هزار MT در 70 هزار هکتار کاهش داد که 20% کاهش تولید می باشد. در این کشور بعلت شرایط آب و هوایی مناسب در طول سال 2 تا 3 دوره پرورش میگو در مزارع اجرا می شود.
تراکم ذخیره سازی در کشور تایلند در حال حاضر 90 تا 120 قطعه در مترمربع می باشد که با هوادهی با قدرت 18 تا 36 اسب بخار همراه می باشد.
 85% کل میگوی پرورش یافته در کشور تایلند به خارج صادر می شود.
 
در کشور تایلند یک برنامه خاص برای تولید برمبنای صید مرحله ای(صید سرک) با وزن های 12 گرم و 18 گرم و صید انتهایی 24 گرم طراحی شده است. دولت تایلند یک نقشه تولید منطقه ای را طراحی کرده است که صید در هر منطقه برمبنای نیاز کشور آمریکا(از نظر سایز و فصل تولید و مصرف) صورت می گیرد. در این برنامه، تولید کننده ضمن بدست آوردن سایز مناسب و به طبع آن از سود بیشتر بهره مند می شود.

آماده سازی کف استخرها در هنگام تولید بالا مواد آلی:
 در مناطقی از استخر پرورش که مواد آلی بالا تولید می شود(مانند کانال ها و گوشه ها) نیترات سدیم به میزان 5/7 کیلوگرم در هکتار اضافه می شود و در پایان هر دوره استفاده از 5/2 کیلوگرم نیترات سدیم و 60 کیلوگرم هیدروکسیدکلسیم در هکتار برای بهبود وضعیت استخرها توصیه می شود.

کیفیت پست لاروها:
 اولویت اول در صنعت تکثیر و پرورش میگوی تایلند، تولیدPL(پست لارو)با کیفیت می باشد، طبق تقویم پرورشی کشور تایلند در شرایط ذخیره سازی 120-90 قطعه در مترمربع و 80% بازماندگی در دمای 28 تا 31 درجه(از فوریه تااکتبر) از بهمن ماه تا پایان شهریور ماه،میگوی پرورشی بایستی در 60 روز به 10 گرم و در 90 روز به 17 گرم و در 120 روز به 25 گرم وزن نهایی برسد.

واکنش مثبت به جریان آب (شنا برخلاف جریان) یکی از روش های تست کردن و کنترل کیفیت مناسب برای PL می باشد.در هنگام چرخش آب،‌آن PLهایی که در مرکز تجمع می کنند از کیفیت پایینی برخوردار می باشند.
 شوری از عوامل تعیین کننده سن ذخیره سازی می باشد. پرورش میگو وانامی با PL10در شوری بین 25 تا 35 PPT ،‌بخوبی جواب می دهد و برای شوری های دیگر، ذخیره سازی استخر با PL12 بخصوص در شوری های پایین توصیه می شود سن لاروها با شمارش و بررسی خارهای موجود برروی سطح پشتی روستروم تعیین می شود در کشور تایلند PLها را در دمای 32 درجه سانتیگراد برای هفت روز نگهداری می کنند که این عمل باعث مقاوم شدن آنها به بیماری لکه سفید در طی دوره پرورش می شود.




شکل 1: تشخیص مراحل لاروی میگوی وانامی با بررسی خارهای رسترومی.pl9 دارای 3خار بر روی رستروم می باشد.در pl10 چهارمین خار شروع به پیدایش می کند.در pl12 چهارمین خار بخوبی رشد کرده و مشخص می باشد
 

ذخیره سازی:
 وجود 5/0 درجه اختلاف در پارامترهایPH ، دما و شوری بین کارگاه تکثیر و مزارع پرورش در زمان انتقال توصیه میشود.
 در هنگام حمل و نقل برای تثبیت PH از بی کربنات کلسیم برای پرورش وانامی در آب شیرین استفاده می شود و کارگاه های تکثیر شوری خود را در 5 PPT تنظیم می کنند. این باعث می شود تا در هنگام ذخیره سازی در استخرهای پرورش فقط اختلاف دما مدنظر باشد در نتیجه زمان آداپتاسیون بیشتر از یک ساعت طول نخواهد کشید. بهترین زمان برای ذخیره سازی 6تا7 عصر می شود که در این زمان دما مناسب بوده و میزان اشعه خورشید در حد متعادل و میانگین می باشد و در نتیجه کمترین استرس به لاروها وارد می شود.
 
اشتباه عام در بین پرورش دهندگان،عدم دقت در شمارش لاروهای ذخیره شده می باشد. تمامی لاروهای اضافی که توسط کارگاه تکثیر به پرورش دهنده داده می شود بایستی محاسبه و شمارش شود چون این میزان برای محاسبه بیوماس استخر و میزان دقیق غذادهی در طی دوره پرورش ضروری می باشد و در هنگام ذخیره سازی، تمامی لاروهای موجود در کیسه ها بایستی شمارش شده باشند.
 
کیفیت آب:
 شاخص های مناسب آب برای پرورش میگو بشرح زیر می باشد: اکسیژن:4ppm در خلال روز و 6ppm در بعد از ظهر
 pH:5/7 در صبح و 5/8 در بعد از ظهر
آلکالینتی: 180-80 ppm کربنات کلسیم(caco3)
آمونیاک یونیزه نشده: حداکثر 1/0 mg/lit
نیترات ها: حداکثر 01/0 mg/lit

میگو وانامی در دمای 28 تا 31 درجه با شوری 18 تا 25 ppt بهترین رشد را دارد. ضعف و تحلیل عضلانی مشاهده شده در میگوهای پرورشی می تواند بدلیل برهم خوردن تعادل غلظت منیزیوم/کلسیم باشد که برای حل این مشکل در شوری های بالا نسبت 4/3 به 1 منیزیوم/کلسیم و برای شوری های پایین نسبت 5 به 1 (5کیلوگرم منیزیوم، 1کیلوگرم کلسیم) پیشنهادمی شودهمچنین استفاده از دولومیت یا کلرید منیزیوم بعنوان تامین کننده منیزیوم مورد نیاز توصیه می شود.
 
غذادهی:
 غذادهی خوب ومناسب نتایج زیر را در بر دارد:
 1-کاهش هزینه تولید
 2-پایین آوردن
FCR 3-بهبود کیفیت آب
 4-بهبود وضعیت کف استخر
 5-رشد مناسب میگوها

برنامه غذادهی در طول ماه اول پرورش:
 در کشور تایلند، در ماه اول برنامه غذادهی برپایه غذای مورد نیاز برای یک میلیون لارو اجراء می شود. در روز اول 5/2 کیلوگرم غذا داده می شود و سپس برنامه زیر دنبال می شود:
روز یک و دو تا هفتم: 100 گرم در روز اضافه می شود(در روز هفتم میزان غذا 1/3 کیلوگرم می شود).
 روز 8 تا 14 پرورش:200 گرم روزانه اضافه می شود
 روز 15 تا 30 پرورش: 300 گرم روزانه اضافه می شود
 مجموع غذای داده شده در روز 30 پرورش برای یک میلیون لارو به 7/159 کیلوگرم می رسد. بعد از پایان ماه اول پرورش غذادهی به کمک سینی غذادهی و جداول زیر که برمبنای درصد بیوماس موجود تهیه شده، صورت می گیرد:

 

مدیریت سینی غذادهی:
با توجه به جدول غذادهی، بهترین روش غذادهی به میگو استفاده از سینی غذادهی می باشد ‌بعلت حرکت و چرخش میگوها در نقاط مختلف استخر پرورشی، سینی غذادهی نبایستی تنها ملاک و روش غذادهی به میگوها باشد چون احتمال گمراه شدن و اشتباه در تعیین جیره غذادهی مناسب و موردنیاز را ایجاد میکند.
 اشتباه دیگر می تواند نتیجه حرکت و جابجا شدن غذاهای مصرفی بدلیل وجود هوادهی و جریان آب یا وزن سنگین سینی های غذادهی در هنگام بررسی آنها می باشد. وقتی یک سینی غذادهی در مکان خود نصب گردید برای کاهش اثر جریان آب موجود بایستی از یک دیواره حفاظتی (سپر) استفاده نمود.

 


میزان غذای مصرفی در سینی غذادهی و زمان چک کردن آن بستگی به وزن میگوها دارد که در جدول زیر آمده است:
 

درصد پروتئین موجود در غذا:
 درصد پروتئین غذادر پرورش متراکم میگو در تایلند وابسته به وزن میگوی پرورشی می باشد که در جدول زیر آمده است:

 


این درصد پروتئین همراه با مدیریت خوب مزرعه و در کنار تعادل بین تولیدات طبیعی و تولیدات اولیه/ثانویه استخر پرورش موثر می باشد.
 تولید بالا وقتی اتفاق می افتد که دیاتومه ها در بین پلانکتون های استخر غالب باشند و شفافیت استخر در حدود 30 تا 40 cm باشد.
غذادهی در 4 مرحله در روز مناسبترین و مفیدترین روش می باشد که در جدول زیر آمده است:
 

غذادهی به میگوها در ساعت 6 صبح توصیه نمی شود چون در این زمان اکسیژن در پایینترین سطح خود قرار دارد حتی تا ساعت 5/7 صبح هم O2در سطح پایینی قرار دارد. در نتیجه غذادهی در ساعات دیرتر توصیه می شود تا سطح اکسیژن افزایش یابد.
غذادهی در شب با 30% از یک وعده باعث می شود تا میگوها وادار به استفاده از تولیدات طبیعی استخر شوند.
در هنگام بارش باران های سنگین، بعلت تغییرات شدید دما و شوری غذادهی بایستی متوقف شود. همچنین در هنگام مرگ فیتوپلانکتونها بعلت بالا رفتن میزان آمونیوم و نیتریت آب ، عذادهی باید قطع شود و در هنگام پوست اندازی غذادهی بایستی کاهش یابد.
 می توان از کلریدکلسیم برای القاء پوست اندازی طبیعی استفاده نمود.

بررسی و ارزیابی روده /مدفوع:
 بررسی رنگ روده میگو یکی از ابزارهای لازم برای مدیریت غذادهی می باشد. روده سیاه به این معناست که میگو فقط از تولیدات طبیعی تغذیه کرده است. روده قهوه ای حاکی از تعادل کامل غذای مصرفی می باشد. بایستی پس از گذشت یک ساعت از زمان غذادهی بیش از نیمی از میگوها دارای روده پر از غذا باشند. بهرحال اگر تمام روده ها سیاه باشد میزان غذای مصرفی بایستی افزایش یابد. از طرف دیگر اگر یک ساعت پس از غذادهی تمام روده قهوه ای باشد به این معنی است که تمام غذای داده شده در مرحله قبل بطور کامل مصرف شده است.
 
غذادهی بیش از حد استاندارد:
غذادهی بیش از حد باعث تجمع موادغذایی در آب و شکوفایی بیش از حد جلبکی می شود که بعداً با مرگ جلبکها سطح اکسیژن و مواد مغذی استخر کاهش می یابد وقتی این پدیده در طی پرورش رخ می دهد غذادهی بایستی متوقف شود تا میگوها وادار به مصرف تولید طبیعی استخر شوند(بنتوزها و دیتریت های تشکیل شده از مرگ جلبکی). این روش برروی رشد میگوها اثر منفی ندارد.
میزان شفافیت نیز با غذادهی بیش از حد تا 20 cm نیز خواهد رسید که بعلت افزایش میزان جلبکی خواهد بود که خود نیز باعث کاهش سطح اکسیژن آب و پایین آمدن کیفیت آب استخر می شود.
 
در مجموع غذادهی بیش از حد باعث مشکلات زیر می شود:
 1-تغییرات منفی کیفیت آب
 2-پایین آمدن اکسیژن محلول آب و بالا رفتن pH آب در صبح
 3-بالا رفتن اکسیژن محلول آب و پایین آمدن pH آب در غروب
 
عوامل تاثیرگذار بر مصرف غذا:
 در دمای بالای 32 درجه مصرف غذا افزایش می یابد اما بازدهی این مصرف کاهش می یابد. حرکت غذا در میان دستگاه هاضمه میگو خیلی سریع می باشد که باعث می شود تا جذب مواد غذایی بخوبی صورت نگیرد. بهترین میزان مصرف غذا و در نتیجه رشد میگوها در هنگامی که اکسیژن دارای غلظت 4mg در لیتر به بالا است مشاهده شده است.
 
تعویض آب و هوادهی :
 در 60 روز اول پرورش تعویض آب صورت نمی گیرد بایستی آب ابتدا در رزروار (حوضچه ذخیره) ضدعفونی شود و سپس در هر هفته حداکثر 10% آب تعویض شود.
 استفاده از هوادهی ها همزمان با ذخیره سازی آغاز می شود و در طول روز همه هوادهی ها خاموش نمی شوند. در کشور تایلند نسبت بیوماس به هوادهی، یک اسب بخار برای 600 کیلوگرم بیوماس می باشد جریان تولیدی آب باعث تحرک میگوها شده و آسیب دیدگی کمتری در اثر برخورد با هوادهی ها ایجاد می شود.
 هوادهی پالتی برای استخرهایی با عمق 5/1 متر مورد استفاده قرار می گیرند و برای اعماق بیشتر هوادهی های نوع توربو(Turbo) توصیه می شود.
 
استفاده از باکتری ها و پروبیوتیک ها:
 استفاده از یک میکروبیولوژیست در طول هر 2 دوره پرورش لازم می باشد تا تولید باکتری های مناسب که می توانند سطح مناسب موادآلی را تولید و تهیه کنند را افزایش داده و جلوی رشد باکتری های بیماری زا گرفته شود.
 
صید:
عملیات صید در خلال شب توصیه نمی شود چون در این زمان pH آب کاهش می یابد. بهترین زمان صید بعد از ظهر می باشد چون در این زمان pH بین 8 تا 5/8 می باشد در این زمان سطح pH مانع پوست اندازی می شود. در هنگام بارندگی شدید کاهش pH ممکن است روی دهد لذا تولیدکنندگان تایلندی با اضافه کردن سنگ آهک به استخرهای خود مانعپوست اندازی می شوند.